“Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt.” Romeinen 8:22
Je kent deze man misschien niet, maar dit is Anton Korteweg (1944). Hij is dichter, woont in Leiden en was lange tijd directeur van het Nederlands Letterkundig Museum. Nu is hij met pensioen. Hij publiceerde tot nu toe achttien dichtbundels waarin hij het leven en de wereld met poëtische taal probeert te vangen. De ene keer luchtig en geestig, de ander keer ernstig en gedragen. Zelf noemt hij zich een opgewekte en existentialistische dichter.
In zijn gedichten komt ook lijden ter sprake. Maar zo vroeg hij zich hardop af: ‘Wanneer is iets lijden?’ Het is een breed begrip en elk persoon vult dat misschien anders in. Een van zijn gedichten gaat over het leven met beperkingen. En die beperkingen kan je soms als lijden beschouwen. Je leest het gedicht hieronder. Een ander bekend gedicht van hem heet ‘Weggaan’ en dat wordt af en toe voor gelezen tijdens uitvaarten. Hieronder is het podium aan ‘zijn’ poëzie.
Inwoner
Beschouw hem als je gast,
verzorg hem als was je hemzelf.
Je kamt toch ’s morgens nauwgezet je haar
en scheert je zorgvuldig?
Hij woont al lang bij je in,
in alle kamers nog wel.
Vult hoeken, gaten en kasten,
laatjes en plinten zelfs.
Als ik je ook nog eens een keer
een goede raad mag geven:
trek met hem op,
leef met hem mee.
Begint hij je te pesten
(bril, kaal, reuma, tiaatje),
laat hem zijn gang maar gaan,
bind vooral de strijd niet aan.
Krijgt hij genoeg van je,
heb je dat ook weer gehad.
Weggaan
Als een auto die lang in de regen gestaan heeft
optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter
een plek die zich van de rest van de straat
onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is
en niet afzonderlijk meer bestaat.
Dat is wat blijft als je weggaat.
Wil je meer weten over deze rubriek? Lees dan https://beleidendekerk.nl/?page_id=141. Wil je meewerken aan deze rubriek of heb je tips (ook met het oog op de opvang van de honden en katten in het bovenstaande verhaal…)? Laat het dan weten via lijdeninleiden@gmail.com.
Comments