Een tribune vol geloofshelden

Vanmorgen ging het in de Herengrachtkerk over een tribune vol geloofshelden. Dit aan de hand van Hebreeen 11 en 12. Ik sprak in de preek onder andere over deze man, die zich in de laatste weken van zijn leven erg aangesproken wist door het beeld van de tribune vol geloofshelden (Hebreeen 12). Nu zit hij er zelf. Ik schreef over hem in het boek Beeldspraak (mocht je dat boek willen hebben…. ik heb er nog een paar liggen a €19,99). Hieronder de foto en bijbehorende tekst.

Dankbaarheid

Halleluja!

Loof de heer, mijn ziel.

De heer wil ik loven zolang ik leef,

mijn God bezingen zolang ik besta.

Vertrouw niet op mensen met macht,

op een sterveling, bij wie geen redding is.

Stokt zijn adem, hij keert terug tot de aarde,

op die dag gaat hij met zijn plannen ten onder.

(Psalm 146:1-4)

Je kent de man op de foto hoogstwaarschijnlijk niet. Zijn naam doet er ook

niet toe. Kijk vooral goed naar zijn ogen en naar het plezier en de dankbaarheid

die hij uitstraalt. Ik maakte deze foto na een pastoraal gesprek bij hem

en zijn vrouw. We hadden toen alleen niet kunnen bedenken dat deze foto

ons dierbaar zou worden. De man werd kort na het maken van deze foto

ernstig ziek. Hij wist op een gegeven moment dat hij zou gaan sterven. Van

een gezonde man was hij in een paar maanden tijd ineens een kwetsbare

doodzieke. Maar er gebeurde gedurende zijn ziekte iets bijzonders. Aan de

ene kant had hij het aardse leven en zijn geliefden lief en dat wilde hij vasthouden,

maar aan de andere kant groeide bij hem het verlangen om totale

bevrijding en redding te ervaren bij zijn hemelse Vader. De pijn in zijn lichaam

nam toe, maar hij groeide in dankbaarheid. Richting zijn familie, de

zorg die hij kreeg en vooral richting God. Hij zei op een gegeven moment

zelfs dat als zijn lijden en getuigenis nodig waren om geliefden weer bij

God te brengen, hij dat offer met dankbaarheid zou brengen. ‘Het is de God

van Jakob die redt en bevrijdt.’ Psalm 146 was hem werkelijk waar op zijn

lijf geschreven en hij heeft de Heer geloofd tot zijn laatste adem toe.

Als ik Psalm 146 zing of lees, komt onherroepelijk deze foto in mijn gedachtes

en daar ben ik dankbaar voor. Moet je hem toch zien stralen.

Heb jij dat ook met sommige Bijbelteksten? Dat er dan dierbare herinneringen

bij je opkomen? Of dat je denkt aan mensen die bijzonder zijn geweest

in je leven? Koester het vooral en praat er de komende dagen eens over met

mensen om je heen.

Comments

Comments are closed.

You may also like