Een prikkelend Kerstfeest toegewenst. Dat zeg ik naar aanleiding van de kerstnachtdienst in de Herengrachtkerk van gisteravond, met dit kunstwerk in de glorieuze hoofdrol. Voor mij een verbeelding van het wonder van kerst.
Zie je wat het is? Licht, omhuld door akelige en pijnlijke doornen. Maar toch, toch zie je het licht. En hoe? Wonderlijk mooi. Ongrijpbaar mysterieus.
Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.
Dit kunstwerk doet me denken aan hoe het licht vaak zichtbaar is in deze wereld. Je moet zo vaak eerst door doornen van kwaad en ellende heen om het licht te zien en te ervaren. Of soms wordt het licht zelfs door al die doornen van ellende en kwaad ogenschijnlijk aan ons zicht ontnomen. Maar die doornen doen ook nog wat anders bij mij. Die doornen prikken mijn en onze luchtbellen vol menselijke overmoed en hoogmoed door. Ze prikkelen mijn gelovige fantasie, om er langsheen te kijken, om er dwars door heen te gaan om juist wel het licht te zien, het te ervaren en te grijpen.
Want ja, er is duisternis, heel veel, maar die duisternis heeft het licht niet haar macht gekregen. De doornen hebben het licht niet kapot geprikt. Godzijdank.
Wil je de hele kerstpreek lezen? Dat kan, geef mij dan even een bericht en ik stuur ‘m door.
Het kunstwerk is trouwens van de hand van de onvolprezen Herman van Bergen.
Comments