Vanmiddag mag ik op een seniorenmiddag in de Opstandingskerk wat vertellen over mijn fotografie. Ik zal dan onder andere een serie van zes foto’s tonen met daarbij wat associaties. Waaronder deze foto. Ik lees daarbij het gedicht ‘Wie ben ik?’
Het licht op deze foto valt binnen in de Zionskirche in Berlijn. De kerk waar Dietrich Bonhoeffer onder andere heeft gewerkt. Bonhoeffer was betrokken bij een christelijke verzetsorganisatie die luisterde naar de naam Bekennende kirche (Belijdende Kerk). Vanmiddag kijken we naar deze foto en lezen we daarbij een gedicht van Bonhoeffer.
Wie ben ik?
Wie ben ik?
Ze zeggen me vaak:
je treedt uit je cel
rustig blij en zeker
als een burchtheer uit zijn slot.
—
Wie ben ik?
Ze zeggen me vaak:
je spreekt met de bewakers
vrij rechtuit en vriendelijk
als was je hun heer
—
Wie ben ik?
Ze zeggen me ook:
je draagt je zwarte dagen
evenwichtig en waardig
als iemand die gewend is te overwinnen.
—
Ben ik werkelijk wat anderen van mij zeggen?
Of ben ik alleen wat ik weet van mijzelf:
onrustig vol heimwee
ziek als een gekooide vogel
snakkend naar lucht als werd ik gewurgd
hongerend naar kleuren naar bloemen en vogels
dorstend naar een woord naar een mens dichtbij
trillend van woede om willekeur om de geringste krenking
opgejaagd wachtend op iets groots
machteloos bang om vrienden in den vreemde
moe en te leeg om te bidden te danken te werken
murw en bereid om van alles afscheid te nemen?
—
Wie ben ik? De een of de ander?
Ben ik nu de een en morgen de ander?
Ben ik beiden tegelijk?
Huichel ik voor de mensen
en ben ik in mijzelf een verachtelijk huilende zwakkeling?
Lijkt wat nog in mij is op een verslagen leger
wanordelijk vluchtend na de verloren slag?
—
Wie ben ik? Ik ben een speelbal van mijn eenzaam vragen.
Wie ik ook ben Gij kent mij
ik ben van U mijn God.
Comments