Lijden in Leiden (4)

“Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt.” Romeinen 8:22

M.B. is een man van 56 en woont alleen. Vier hoog. Hij is eenzaam. Drugsdealers waren lange tijd zijn zogenaamde vrienden. Maar die verdwenen weer als het geld op was. Het is een wonder dat hij nog in leven is, want hij heeft lange tijd drugs gebruikt. En veel. Heel veel. “Ik heb te maken gehad met een verslaving en had iedere dag drugs nodig. Ik gebruikte van alles en nog wat. Ook cocaïne.” Hij staart voor zich uit. “Nu ga ik een keer per week naar de methadonpost. Meer heb ik niet nodig.” Tegenover hem zit de groepswerker van een hulpinstantie, die hem de afgelopen jaren heeft begeleid. Ze is trots. “Toen je moeder afgelopen jaar overleed, was ik bang dat je een terugval zou krijgen, maar dat is niet gebeurd. Integendeel, je probeert je leven weer op te pakken.” Hij straalt en veert op. “Ik vind het tof dat je dat zegt.”

Hij denkt aan zijn moeder en hoe ze heeft geleden in de laatste momenten van haar leven. “Ze heeft geleden en heeft het veel zwaarder gehad dan ik, maar ze bleef normaal. Ze is voor mij daarom een enorme inspiratie. Vlak voordat ze stierf noemde ze nog mijn naam. Ik denk er vaak aan terug en het houdt me op de been.” Zij vult hem aan. “Jouw mooiste uitspraak dit jaar is geweest dat je liever boodschappen doet, dan dat je cocaïne koopt, want aan boodschappen heeft je lichaam echt wat en aan cocaïne niet.” Hij lacht. Zij ook. “Het klinkt vrij logisch, maar voor jou is dit een revolutionaire uitspraak. We gaan er voor proberen te zorgen dat je dit volhoudt.”

Meer lezen over de serie ‘Lijden in Leiden’ of jezelf of iemand anders aanmelden? Zie hier.

Comments

Comments are closed.

You may also like