“Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt.” Romeinen 8:22
Een kinderarts die in Leiden werkt, heeft me aangemoedigd om een nieuw fotoproject op te starten. “Na blije kerk is het nu je in Leiden woont tijd om juist ook aandacht te vestigen op lijden en hoe mensen daarmee omgaan.” En zo geschiedde. Hier lees je meer info over het project en mocht je mee willen doen of tips hebben, dan hoor ik het graag!
De eerste foto binnen dit project maakte ik afgelopen woensdag bij het asielzoekerscentrum in Katwijk. Er was een demonstratie georganiseerd tegen de uitzetting van Hayarpi en haar gezin en nog 400 andere gewortelde kinderen in Nederland. Hayarpi las het gedicht 400 kinderen voor.
400 kinderen
400 levens
Staan op het spel
400 kinderen
En allen een ding gemeen
Het onschuldig zijn
400 kinderen
Diep gezonken
In een zee van verdriet
400 kinderen
Die niks kunnen doen
Dan wachten alleen
400 kinderen
Die enkel hun best doen
Voor een plek in de maatschappij
Ja! Kortere procedures Graag
Ja! Minder procedures Graag
Maar wat gebeurt dan
Met de kinderen
Die hier nu al jaren zijn?
Veeg die tranen weg, politiek
Alleen jij kan dat nu
Veeg die tranen uit gezichtjes
En geef ons een toekomst
Hayarpi
Daarnaast stuurde ze mij later nog een ander gedicht, waarin ze haar geloof onder woorden brengt.
Het leven zingend tegemoet
Al lijkt alles onmogelijk
Al lijkt geen boom nog vrucht te geven
Al zingen de vogels niet meer
En stopt de zee niet met kolken
Toch zing ik van Uw glorie
Al stroomt mijn gezicht vol met tranen
Al lijkt mijn verdriet geen eind te kennen
En lijkt alles én echt alles te mislukken
Toch zing ik van Uw glorie
Want U hebt een vreugdeboom laten groeien
Diep in mijn hart geworteld
U hebt rust in mijn ziel geblazen
En de storm daarin gestild
U, de Schepper van hemel en aarde
Schonk mij tranen van vreugde
O Heer, zingen wil ik
Van Uw glorie
U eren en prijzen
Tot in alle eeuwigheid
Geen woord dat kan beschrijven
Hoe ontzettend dankbaar ik ben…
Hayarpi
Comments